Mistrzostwa Polski szkół ponad gimnazjalnych w Show Dance, odbyły się 26 stycznia. Miało być godnie, pięknie i z polotem. Efekt zwiódł jednak wszystkich i z hukiem został skrytykowany przez uczestników. Spodziewano się profesjonalnego konkursu tańca współczesnego, a wyszło wielkie dno.

Śmieszy sama nazwa (Mistrzostwa Polski) na wydarzenie, które z prestiżem nie miało nic wspólnego. Organizatorzy, czyli dyrekcja Zespołu Szkół nr 1 im. Powstańców Wielkopolskich w Swarzędzu, zastrzegli sobie prawo, do wystawienia dowolnej liczy kandydatów we wszystkich konkurencjach. Konkurs składał się z trzech kategorii: występu solo, do trzech osób i dziesięciu. Każdy układ trwał ok. 90 s. W zeszłym roku zlecono tej samej szkole organizację Mistrzostw Wielkopolski w tańcach i aerobiku. Wtedy mogła wystawić co najwyżej dwóch przedstawicieli do danej kategorii. Efektem takich działań są rosnące szanse uczniów szkoły ze Swarzędza. Nie dziwi w takim przypadku lista nagrodzonych osób, która składa się właściwie wyłącznie z przedstawicieli tejże szkoły. Działania takie są wątpliwe etycznie i niedopuszczalne, gdy konkurs otrzymuje status mistrzostw ogólnopolskich! Show Dance przypominał bardziej popisy taneczne na skromnym parkiecie z elementami Hip-hopu, funky, breaka niż renomowany konkurs. Jak się okazało, jurorzy nie byli w stanie ocenić występów wyłamujących się z ogólnie przyjętej formuły. Tylko pokazy przypominające bardziej dyskotekowy aerobik niż sztukę tańca miały szanse. Bardziej wysublimowane występy nie były brane pod uwagę. Na konkursie wystąpiło ok. 300 tancerzy z różnych szkół, jednak nagrody zgarnęli tylko przedstawiciele ze Swarzędza. „Nie stać ich było nawet na zachowanie pozorów” jak wypowiedziała się jedna z uczestniczek. Niektórym tancerzom przeszkadzał także fakt, że zapewniony im podczas przerwy poczęstunek, ignorował istnienie diety wegetariańskiej.
Jedynym optymistycznym akcentem, prawdziwie dodającym otuchy była publiczność.
Przeciwnie do jurorów reagowała i oceniała zgodnie z własnym gustem, o wiele bardziej wyrobionym. Taniec został tu jednak faktycznie potraktowany jako sport, odebrano mu jego artystyczną wartość i całą magię. Nie doceniono jego prawdziwej wartości.

Marta Bartkowiak
przeciąg 1/60 2006